Heb jij ook wel eens gespannen zitten wachten op de oncoloog?

Ik heb dit zowel bij mezelf als bij mijn partner meegemaakt. Steeds die onzekerheid is de tumor weg of is hij teruggekomen? Hoe is de uitslag? En wat betekent dat dan? Het doet mij sterk denken aan het wachten op de uitslag van een examen. Ook al heb je een bepaalde indruk van hoe het gegaan is, het verlossende woord moet toch van de autoriteit (schooldirecteur/oncoloog) komen. Daar komt dan nog bij dat je meestal een tijd moet wachten voor je de uitslag krijgt.

3 tips voor het omgaan met stress in de wachtkamer

1. Geef de tijd in de wachtkamer een  zinvolle invulling.

Wat voorbeelden.

• Als je met je partner of goede vriend(in) zit te wachten knoop dan een goed gesprek aan. Wat houdt jou nu bezig of de ander?
• Neem een goed boek of tijdschrift mee of zoek er een op als ze er liggen.
• Schrijf ideeen, gedichten, vakantie plannen op waar je normaal misschien niet aan toe komt.
• Teken, fantaseer over de dingen die je graag doet

2. Bedenk dat een arts een dienstverlener is die alleen een meting verricht aan het lichaam.

De uitslag van een onderzoek is een meting aan het lichaam die door een arts geïnterpreteerd wordt. Niet meer en niet minder. De uitslag zelf maakt je dus niet gezond of ziek. In die zin verandert er dus niets met het weten van de uitslag. De arts is geen god of boeman die bepaald of jij gezond of ziek bent.

Jijzelf hebt vaak ook een (lichaams)gevoel over je gezondheid. Hoewel dit geen objectieve meting is is dit ook belangrijke informatie van binnen uit. Beide zijn een indicatie voor gezondheid en ziekte. Om met de stress van de uitslag van een onderzoek om te gaan kan het je helpen de relativiteit te blijven zien van een uitslag.

Ik heb er na de behandeling in overleg met de oncoloog voor gekozen geen verdere controles meer te doen. Voor de duidelijkheid dit is zeker geen advies in zijn algemeenheid om geen controles te doen. Kanker is er in vele soorten en maten. Ik wil hier alleen mee illustreren dat het goed is om de waarde van onderzoeken in zijn perspectief te blijven zien en zelf keuzes te maken. Bij mij was het zo dat de behandeling effectief was geweest en de tumor verwijderd was. Normaal zou daarop een periode van jaren volgen waarop elke 3 maanden een onderzoek zou worden uitgevoerd. Die controles zouden in mijn geval bestaan uit een lichamelijk onderzoek waarbij mogelijk iets geconstateerd zou kunnen worden. Als er iets gevonden zou worden was er ook een goede kans dat het eigenlijk niets was en omgekeerd als er niets gevonden zou worden kon het toch zijn dat er zich een tumor aan het ontwikkelen was. Zonder klachten was het onderzoek dus eigenlijk niet erg onbetrouwbaar. Toen dit helder werd heb ik aan de arts voorgelegd dat ik zolang ik geen klachten heb, niet de standaardprocedure van periodieke controle in wilde. Voor mij is dit belangrijk om me ook een gezond mens te voelen en niet een kankerpatiënt die voorlopig nog tumorvrij is.

3. Zorg goed voor jezelf

Ik heb inmiddels geleerd dat je gemiddeld een half uur moet wachten bij de oncoloog. Helaas kun je niet een half uur later komen omdat een enkele keer de afspraak wel op tijd is. En in tegenstelling tot een arts wordt het een patiënt kwalijk genomen als hij/zij niet op tijd is zonder opgaaf van reden vooraf. Het idee is waarschijnlijk iemand in de wachtkamer is een patiënt, een patiënt  is ziek en heeft dus alle tijd van de wereld in tegenstelling tot een arts die het druk heeft en belangrijk is. De patiënt heeft de arts nodig, de arts de patiënt niet. Het komt voor dat de wachttijd veel langer is dan een half uur. Zo heb ik een echtpaar meegemaakt in de wachtkamer die 1,5 uur aan het wachten waren zonder enig bericht over hoe lang het nog zou duren. Ze hadden honger maar konden niet weg omdat ze verwachten toch elk moment aan de beurt te zijn.

Goed zorgen voor jezelf betekent in een dergelijk geval voor mij dat ik als het langer duurt naar de balie stap en vraag hoeveel wachttijd er is. Zij kunnen vaak wel een inschatting geven of het veel uitloopt of dat je elk moment aan de beurt bent. Hoewel je daarmee niet sneller aan de beurt bent geeft het wel een beter gevoel dat je weet waar je aan toe bent. Je kunt dan evt. afspraken verzetten of nog even je benen strekken. Neem lunch mee als eten bij een flinke uitloop in gevaar zou kunnen komen eventueel ook een thermosfles thee, koffie of wat je verder nodig hebt om je prettig te voelen. Ga op zoek naar hoe je de wachttijd voor jezelf zo aangenaam mogelijk door kunt komen.

Samengevat:

Ga stress in de wachtkamer te lijf door de wachttijd zo prettig en zinvol mogelijk te maken.

Wees geen lijdzame patiënt maar zorg goed voor jezelf en vraag na hoe lang de wachttijd is en wat onderzoeken inhouden.

Wees je bewust van eigen keuzen mogelijkheden.

Hoe ga jij met stress om in de wachtkamer?

Noem in het commentaarveld hieronder manieren die jij hebt gevonden om om te gaan met stress in de wachtkamer.

Als dit artikel interessant is voor mensen in jouw netwerk, wil je het dan ‘delen’ door op één van de social media knoppen hieronder te klikken?